Yazgı yazılırken, yankılanır muştular
Sezdirmeden güvercinlere elinde buketler
Yasemin ve camgüzelleriyle dolu
Çınlayan çıngıraklı yalnızlıkla
Mahalle kavgasında bir kabadayı
Öğrenemedi alfabeyi ve eski saati
Yasaların demir yumruğuysa elmacıklarında
Ezberletti tüm anlayışsızlıkları ve yaraları
Hayatı ne kadar sorguluyor
Sedir ile barışık biri şimdi
Yerde oturmalarda zırhını dayıyormuş gibi
Kötülük düşünmeyecek elbette
Sırtı duvarda olanlar
Aklı umutta kalanlar
Asla yitirilmemiş olanın kaygısıyla
Bir yemin verdim anılara
Uyanıktım ve anladım
Hayal değildi tüm bu sarhoşluk
Yüzün güleç olmasaydı belki kaçardım
Bir Yasin okur ve ellerimi açardım
Oysa yağmak istiyordu yağmurlarım
Dayanılmaz hülyasıyla olmaz olanın
Kök salmışım işte tehlikeli topraklara
Döner dolaşır, sarmaşır gelirim
Kanatlanır yine uçarım
Hiç unutmam
Her şey aslına rücu eder
Yandırdım gönlümü gülüşünle
Umudun artık kesildiği alevle ısıttım ellerimi
Ne de olsa bildim hep alevler yanmak ister
Güzelliğin şimdi karlar içinden geçen hülya
Kalbim gölgende
Gölgen yanı başımda
Gözlerim gözlerinde
Nasıl anlatırım
Şimdi seni görmek
Başka bir görmek
Bırak da orada kalayım
