Yalnız Ruh

Yollarına özlemler ekiyorum

Her kavuşma bir papatya

Sayfalar doğuruluyor ve doluyor

-Sessizlik-

Bir çocuk çığlığı yankılanıyor

Toynaklarında atların

 

Dişlerimde sıkkınlığı var hala

Hayata dalıp gitmenin

Elbet bir bedeli olacak

Ruhumu yalnız bırakmanın

Ne sözler söylenecek

Ne güzeller geçecek

Bir korsan gemisi yanaşacak şimdi

Ne varsa alacak

Düşleri, terkleri ve hatıraları

Bir Sen Bir Ben

Tık tık,

Uyandı ruhlar

Gecenin karanlığında hem de

Rüya değil bu her halinden belli

Yıldızlardan uzanamaz yoksa bu el

Hatırladım

Yuğdum kirlerimi

Ellerinde arındım dünyaya

Ellerim köklerine uzanmış ağacın

Ellerim bir papatyaya dokunurken

Çiçekleniyor görmüyor musun bahara

Dimağında pınarlar.

 

There are defeats that have more dignity than a victory./Borges