Cuma, Ağustos 21, 2020

Yapraklar ve İnsanlar

Ben defineci değilim

Oysa evim bir kalıntı üstünde meskun

Yaralar, kanlar, çığlıklar ve yarım kalan hevesler olsa da

Mahal vermiyorum hiçbir saatin yelkovanına

Akrepler tenimin her zerresine zehirlerini zerk etse de

İşlemiyor demir dolaşan kanıma

Başım dik ve ayaklarım yoluna koyulmuş

Yüzün gözümde -eninde sonunda-

Nerede olduğuma şaşırma

Savrulmak yapraklara yakışıyor insanlara değil

Zaman akıp gidiyor

Takvimler yapraklara katışıyor

 

Anlamış olmakla çok çile çektim sanırdım

-Anladım-

Kabullenmek, anlamış olmaktan daha ıstıraplıymış

Bilmek hiçbir yarama merhem olmadı desem de

Merhemlerine yaralar buldum dinmeye hasret

Bildim bilmem gerekenleri

Ve de bildim bilmemem gerekenleri

Zaman akıp gidiyor

Bir ora bir bura

Savrulmak yapraklara yakışıyor insanlara değil.

 

-Savruldum-

 

 

 

 

 

 

 

gün bitti. saat kaç. bitecek mi bir gün savaşımız
hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de
dönüp dönüp arkaya baktığımız
bir dünya kalıntısı üstünde
hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de...