tüm göller üzerine yürüyorken kışın
buzdan kalelere tırmanmaya çalışıyor gayretler
soğuk ellerinde ısınmayı unutmuşken düşünceler
kapatıveriyor gözlerini baykuş
ne olacak şimdi lacivert bakışlara diyor yeni özçekmiş kız
-renkler anlamını yitiriyor-sepya-
sanki buğulu cama yazı yazmış
sanki öylece kalakalmış
sanki birden ne çok sanki
galibiyet dedikleri
metruk binanın en üst katı
o zaman ayağa kalkmaya çalıştıkça
yeniliyor, anlamıyor, daha çok yeniliyor, daha çok anlamıyor
hem ne bilsin ayrılığı, üstünde keneyle yaşayan insan
nasıl dayansın tüm bu girifte
hiç bir kız için dayak yemeyen eksik erkek
